8 czerwca zespół ludowy Kalwarki wraz z zespołem Łurzycanki wziął udział w organizowanej w Nadbrzeżu imprezie przywołującej tradycje zapomnianego już mikroregionu etnograficznego Urzecze.
Obchody rozpoczęły się w Gassach (gm. Konstancin – Jeziorna) skąd uczestnicy wypłynęli do miejscowości Nadbrzeż po drugiej stronie Wisły. Zanim jednak łodzie wyruszyły w rejs po królowej polskich rzek zostały przyozdobione kwiatami, tatarakiem oraz gałęziami brzozowymi. W trakcie godzinnego rejsu oba zespoły kultywujące ludowe tradycje śpiewały pieśni przy akompaniamencie akordeonów.
Urzecze, w gwarze zwane Łurzyce, to region etnograficzny zlokalizowany po obu stronach Wisły, położony pomiędzy ujściem Pilicy i Wilgi oraz Warszawskimi dzielnicami Siekierki i Saska Kępa. Na ukształtowanie się mikroregionu wpłynęła przede wszystkim obecność Wisły oraz względna izolacja geograficzna (region ograniczony był skarpą wiślaną oraz dużymi połaciami lasów). Kultura urzycka związana jest z handlem wiślanym, flisakami nazywanymi w tym rejonie orylami oraz gospodarką nadwiślańską i osadnictwem olęderskim. Dla Urzecza charakterystyczne są specyficzne budowle związane z zagospodarowaniem Wisły i jej terenów zalewowych (groble, budynki na sztucznie usypanych pagórkach, stawy, rowy, karczmy przy przystaniach rzecznych itp.). Ważnym elementem kultury było również masowe wykorzystywanie trzciny. Odrębność regionu przejawiała się w specyficznej gwarze, strojach, zwyczajach, a nawet w sposobie uprawy ziemi.